Konie achał-tekińskie

Czyżby Miyan?

Miyanek! 🙂

Dzisiaj byłam u chłopaków, ale wyrośli. 😀

Tu jeszcze szaleństwa padokowe:



i Ostovar za kratkami 😉 :



Resztę wrzucę niedługo na bloga. 🙂

Gdzie teraz są? Tzn co się z nimi stało, zostały sprzedane?

Jacek sprzedał ich już jakiś czas temu. Teraz stoją koło Niepołomic.

Jacek sprzedał ich już jakiś czas temu. Teraz stoją koło Niepołomic.


Gdzie?!?!

Kami, nie rozmawiałam z właścicielem o tym, czy mogę rozpowszechniać lokalizację, to prywatna stajnia.

Przeklejam z bloga... 🙁

24 maja środowisko jeździeckie poniosło nieodżałowaną stratę - odszedł pan Paweł Krzysiek, człowiek ogromnego serca i niezłomnego charakteru, wielki miłośnik zwierząt.

Pan Paweł z upodobaniem zajmował się hodowlą gołębi i koni - półkrwi achał-tekińskiej oraz AQH, pozostawiając po sobie stawkę pięknych i dobrych użytkowo wierzchowców oraz prowadzeniem firmy produkującej odzież, obuwie i akcesoria dla jeźdźców klasycznych i westernowych.

Miłośnicy i sympatycy rasy achał-tekińskiej w Polsce pragną złożyć najszczersze wyraz współczucia Żonie i Najbliższym pana Pawła.


klaczka 75% AT - owoc myśli hodowlanej pana Pawła - córka Somaha Geli i kl. Janda (po Pelhan)

Jacek sprzedał ich już jakiś czas temu. Teraz stoją koło Niepołomic.

Dzięki 🙂 Jakoś przegapiłam informację, bo bloga Jacka nie czytam, a i tutaj coraz rzadziej dzieli się nowinami.

Są jakieś plany w stosunku do chłopaków?

Jedziemy z nimi na Czempionat Europy we wrześniu.

Pursat a masz może jakies zdjęcie bardziej poglądowe chłopaków?

Mam. Będą na blogu.

Ostovar zdecydowanie bardziej mi się podoba 🙂

Miyan ma niezwykłe to niebieskie ślepie 🙂

http://akhaltekes.blogspot.com/2014/07/odwiedziny-u-miyana-i-ostovara.html 🙂

Czy  dobrze zrozumiałam  , będziesz się nimi zajmować  i przygotowywać je do czempionatu?

Tak. Generalnie chłopcy są ze sobą mocno zżyci i to trochę utrudnia różne manewry. 😉 Ale dzisiaj ładnie się spisali. Momentami było odrobinę nerwowo, ale koniec końców zaliczyliśmy udane stępy i jeszcze trochę mniej udane kłusy na uwiązie. 😉 Plus zatrzymania i przejścia na głos. 🙂 Z mniej przyjemnych rzeczy, mam teraz siniaka od zębów Ostovara na przedramieniu. 😉

Stawropolskiej hodowli Ritmika - pierwsza w Oaks w Krasnodarze, druga w Oaks w Piatigorsku. 🙂

http://akhaltekes.blogspot.com/2014/07/krasnodar-2014-ritmika-wygrywa-oaks.html

Piatigorsk, wyścigi: http://akhaltekes.blogspot.com/2014/08/piatigorsk-2014-13-14-i-15-dzien.html

Czempionat Rosji: http://akhaltekes.blogspot.com/2014/08/czempionat-rosji-koni-acha-tekinskich.html

Ja wpadam znów przelotem 😉
Młody pracuje coraz aktywniej. Niestety z powodu mojego stanu, nie moge osobiście go jeździć, ale koleżanka zgodziła się pomóc i  Sahab nie zostaje w bezruchu .
Jestem dumna z malucha, że tak sobie radzi  🙂

O Czempionacie Świata: http://akhaltekes.blogspot.com/2014/09/czempionat-swiata-koni-acha-tekinskich.html 🙂

Pursat A jak przygotowania chłopaków do czempionatu?

Przygotowania poszły w jak najlepszym kierunku, ale wyjazd nie doszedł do skutku.

Hmm no to wielka szkoda. Ciekawa byłam jak im pójdzie.

A tak z innej beczki - niezmiernie cieszą mnie takie obrazki jak poniżej. To wreszcie jest nie tylko achał-tekiniec, ale także KOŃ. Pochodzi ze stadniny Shael, na tegorocznym Czempionacie Świata konie od nich były najlepiej ruszającymi się.

Ja ze swojej strony powiem tylko tyle, że  mimo iż achał- tekiny idą  budową w kierunku konia sportowego ( i bardzo dobrze!) , to jednak według mnie są to konie dla b. dobrych jeźdzców. Dla laika się nie nadają. Zbyt gorąca głowa, szybka reakcja na otoczenie, bodźce.  Może moje doświadczenie  tekińskie nie jest zbyt bogate, ale z  tego prywatnego mikro stada właśnie tak wynika.

Ja doświadczeń jeździeckich też nie mam za bogatych, bo aż całe dwa, ale o Pelhanie mogę się wypowiedzieć w samych superlatywach. To był koń bardzo temperamentny sam w sobie, ale w pracy - anioł, całkowicie podporządkowany jeźdźcowi. Inna sprawa, że nigdy nie jeździły na nim osoby całkiem początkujące, więc może po prostu zdecydowany, spokojny i wypracowany styl jazdy wpływał na niego pozytywnie. W większości jednak uważam, że to zasługa jego charakteru.

Różne rewelacje natomiast słyszałam o Pursacie. Ale to był zupełnie inny typ, chyba taki o jakim mówisz. 😉 I jego dzieci do łatwych nie należały. Jego córka, Priekrasnaja, pod siodłem zachowywała się jakby ją ktoś prądem traktował. 😉



Wiceczempion Świata 2014 w pracy. 😍

dubel

Co tam u polskich achałów?  👀  Dziemiany , Boska Wola, Pursat Twoi podopieczni?
Ja melduję się z Sahabem , który coś tam robi , ale rzadko niestety, więc efekty oszałamiające nie będą .... Mam nadzieję że od lata ruszymy z kopyta i może nawet jakieś zawody wpadną  🙂
Póki co cieszę się robotą z ziemi z młodym i prowadzeniem treningu na nim koleżance od czasu do czasu .  Za to z nowin to  Sahabowi się urosło , ma 164/5 cm i coś mi się wydaje że to nie jest jego ostatnie słowo , bo zaczyna ostatnio nabierać ciała jak prawdziwy koń 😀
Tutaj dokumentacja:


Pozdrawiamy :kwiatek:

Jezdzilam tylko jednego ahalt tekina, Sindbada, wl. Zielinski.
Ogier, wtedy chyba kilkuletni. Autustyczny kon. Wymagajacy cierpliwosci, latwo wycofujacy sie z kontaktu, dlugo wracajacy. Wrazliwy bardzo. Kiedy zaczynalam od przylozenia lydki cofal sie. Od pukniecia batem cofal sie. Kiedy sie nie odpuszczalo stawal swiece w pionie i nadal sie cofal. Odsadzal sie, ale nie uwiazany spokojnie czekal na siodlanie. W ruchu, jak juz przekonalam go ze do przodu tez jest fajnie-plynal. Miekki w pysku, gietki. Swietnie sobie radzil w trudnym terenie. Nie zyje, zlamal paskudnie noge w nadgarstku. Konski arystokrata.

Donia Aleksandra, Fajnie widzieć jak się rozwijacie 🙂

aleqsandradziękuje, ale póki co to rozwojem nazwać tego na prawdę nie można 😉 Teraz to tylko przetrzymać do lata , byle młody nie zapomniał że ktoś może być na jego grzbiecie.

tet, masz jakieś zdjęcia?

Donia Aleksandra, nie wiem co u chłopaków. Kontakt z właścicielem się urwał.